Een speciaal verslag van het Smithsonian magazineMede-oprichter Rob Falken vond een manier om algen om te zetten in een schuim dat kan worden gebruikt in sneakerzolen en op surfplankenRob Falken is een uitvinder met een missie: de planeet op de eerste plaats zetten bij alles wat hij doet.Hij groeide op in Zuid-Californië en noemt surfen 'de levensader van mijn jeugd'.De sport, zegt hij, maakte hem gevoelig voor de natuurlijke wereld.Falken begon met het uitvinden van surfgerelateerde producten toen hij 17 was en maakte een surfplankwax aan de keukentafel van zijn moeder.Sindsdien heeft de materiaalontwerper producten ontwikkeld, waaronder skateboards gemaakt van teruggewonnen hout, een biologisch afbreekbare surfplank met een schuimbasis afgeleid van suikerrietplanten en een drijvend schuim dat wordt gebruikt in lichtgewicht reddingsvesten die worden gebruikt door grote golfsurfers.In 2014 merkte Falken dat hij zich wilde concentreren op het soort flexibel schuim dat je typisch associeert met yogamatten en de zolen van hardloopschoenen.Alleen wilde hij het op een duurzame manier doen en een overvloedige vorm van afval goed gebruiken.Giftige blauwgroene algen, ook wel cyanobacteriën genoemd, hebben de afgelopen jaren epidemische niveaus bereikt als gevolg van stijgende temperaturen op aarde, evenals afvoer en verontreiniging van waterwegen door menselijke processen zoals grootschalige landbouw en sanitaire voorzieningen.In de oceanen wordt grootschalige algenbloei vaak "rode vloed" genoemd vanwege de roestige tint van de algen.Ze beïnvloeden alles, van de gezondheid van zeezoogdieren, zoals zeekoeien, tot de zaken van commerciële vissers en badplaatsen waar gasten ongerepte stranden en helder water verwachten.Bij algenbloei hoopt een toxine genaamd domoïnezuur zich op in schelpdieren en zeevisbestanden, zoals ansjovis en sardines.Wanneer die vissen worden geconsumeerd door ander zeeleven, veroorzaakt domoïnezuur een verwoestend domino-effect over het voedselweb.Afgelopen winter hebben de bloemen het seizoen van Dungeness en rotskrab in Californië maandenlang stilgelegd, wat de krabbers naar schatting $ 48 miljoen heeft gekost.In hetzelfde seizoen beperkte het Department of Fish and Wildlife van de staat Washington het scheermes als gevolg van verhoogde niveaus van domoïnezuur in de tweekleppigen.Na een maand experimenteren vond Falken een manier om van algen zijn belangrijkste ingrediënt te maken.Al snel richtte hij Bloom op, een bedrijf dat nu het schuimproduct maakt.Bloom's mobiele oogstmachine verzamelt algenbiomassa uit afvalstromen in de Verenigde Staten en Azië, oogst het explosieve plantenleven dat waterwegen verstopt en het zuurstofwater onttrekt dat het waterleven zo hard nodig heeft.Nadat de geoogste algen zijn omgezet in een polymeer, kan Bloom allerlei soorten op schuim gebaseerde producten produceren, van sneakerzolen en autostoelbekleding tot tractiepads voor surfplanken.Het tractiekussen van algenschuim is het eerste commerciële product van Bloom, gemaakt door het ontwerpbureau van surfer Kelly Slater.Falken, nu algemeen directeur van Bloom, sprak met Smithsonian.com over zijn oplossing voor het oogsten van algen.Hoe is het idee voor Bloom ontstaan?Ik raakte hierin geïnteresseerd omdat ik een achtergrond heb in het ontwikkelen van materialen met een focus op het milieu.Ik ontdekte dat voor algenbloei de afgelopen drie jaar de slechtste drie jaar ooit waren, elkaar opstapelend.Ik overdrijf niet als ik zeg dat dit een crisis is.Tijdens het weekend van 4 juli in Florida verloor de staat miljoenen aan toeristendollars.Bovendien zijn er gebieden waar het zuurstofgehalte in het water zo laag is dat er massale manta's afsterven.Zeekoeien sterven door het eten van besmette algen.Deze algenbloei is ook slecht voor de menselijke gezondheid en heeft invloed op hele watersystemen die naar de oceaan afvloeien vanuit gebieden in het binnenland waar massale veeteelt en afvloeiing van suikerrietplanten is.Dus om terug te keren, begin 2014 ging ik op pad om algen te schuimen.Over algen is veel gesproken voor biobrandstoffen, maar om biobrandstoffen te maken, moet je voldoende materialen genetisch manipuleren, of eigenlijk alles in een laboratorium laten groeien.Ik probeerde samen te werken met een bioplasticbedrijf dat al iets deed wat ik wilde bereiken, maar het bedrijf, Cereplast, ging helaas failliet voordat we ons project van de grond konden krijgen.Ik vond een andere partner in het bedrijf Algix, dat eenvoudige maar opmerkelijke mobiele algenoogstsystemen had die met succes werden ingezet op meervalkwekerijen in het hele zuiden.Sommige oogstsystemen werden ofwel onderbenut of stilgelegd.Ik vertelde hen dat ik een idee had om hun materiaal te schuimen, en aanvankelijk zeiden ze dat het niet zou werken.Maar ze stuurden me hun materialen naar mijn specificaties en na slechts 30 dagen te hebben gesleuteld, had ik een schuimproduct.Een paar maanden later sloten Algix en mijn bedrijf Effekt zich aan om Bloom te vormen.Hoe maak je je schuim?Hoe werkt uw algenoogster?Over het algemeen werken we met alle soorten blauwalgen.Blauwgroene algen zijn een polymeer, dus we zuigen het in feite uit een meer en drogen het met ons continue zonnedroogproces.Door zonne-droging ontstaat een houtskoolachtige vlok, die we tot poeder verpulveren.Als we eenmaal een puur poeder hebben - dat van ons bevat geen gifstoffen - maken we er een pellet van, die we in een paneel spuitgieten en er een vezel van maken.We kunnen alles drogen met een eiwitgehalte van meer dan 40 procent, omdat dat eiwit het plastic maakt.We richten ons echt op de plastic kant.Plastic is een keten van aminozuren, wat de definitie is van een eiwit.We hebben een perfecte oplossing die geen akkerland, geen pesticiden nodig heeft om te groeien en een oneindige grondstof.We zijn voor winst, maar we proberen betere oplossingen te maken die de planeet op de eerste plaats zetten.Kan Bloom oogsten uit elk water of alleen uit zoetwatermeren en vijvers?We richten ons op polymerisatie en als we met zoutwateralgen werken, vormt zout een uitdaging bij het omzetten naar polymeer.Dat gezegd hebbende, ons systeem maakt het niet uit of het werkt in zout of zoet water, of algen dik als cake.Algen zijn de grootste koolstofdioxideput ter wereld;we kunnen het allemaal gebruiken.We kunnen onze mobiele oogstmachines oprollen naar brakke estuaria of ze op de oceaan afmeren.Zoals Algix aantrof bij die meervalkwekerijen, kunnen we in kwetsbare habitats komen zonder schade aan het milieu.Waarin verschilt Bloom van andere oplossingen om giftige algenbloei te bestrijden?Er is geen andere oplossing - niet zoals de onze.Een van de enige dingen die je in een oceaan of meer kunt doen, is kopersulfaat in het water gooien en alles doden.Onze oogstmachine maakt gebruik van een gigantisch vacuüm met een scherm, dat voorkomt dat vissen en waterdieren worden opgezogen.Dan gaat 99 procent van het gefilterde water terug, en we blijven achter met blauwgroene algen die we kunnen drogen en gebruiken om schuim te maken.Wat kun je maken met je schuim?Surfers kunnen ons schuim gebruiken voor tractie, en zo kwamen we uit bij ons eerste grote product, een vierdelige platte pad voor surfers om betere grip op hun boards te krijgen.Heeft u patenten op Bloom?We hebben een patent op het verwerken van de polymeren uit algen.We hebben ook nog 12 patenten in behandeling, waaronder enkele die gericht zijn op antimicrobiële toepassingen voor ons schuim.Hoe gaat het verder met Bloom?De mantra van Algix en Bloom is om zo min mogelijk schade aan te richten.We hebben echt geweldige technologie en het is oneindig schaalbaar omdat er oneindig veel algen zijn.We verwachten dat ons schuim begin 2017 in meer dan twee miljoen paar schoenen zal zitten en tegen 2018 in 100 miljoen paar schoenen.We denken dat de categorie consumentenproducten gemakkelijk is omdat mensen iets leuk vinden dat ze kunnen kopen;we maken fysieke producten waarmee mensen contact kunnen maken en die ze in hun dagelijks leven kunnen gebruiken.We kunnen niet iedereen bekeren tot milieuvriendelijke materialen of producten, maar ons materiaal werkt.Brittany Shoot is een schrijver en redacteur gevestigd in San Francisco.© 2022 Smithsonian Magazine Privacyverklaring Cookiebeleid Gebruiksvoorwaarden Advertentiekennisgeving Beheer mijn gegevens Cookie-instellingen