Kopieer de link van het artikel

De blauwe pijl op het hoofd van Kiran Badloe verwijst naar een tekenfilmfiguur dat over de wind heerst. De surfer liet donderdag zien dat realiteit en fictie heel soms door elkaar lopen: hij domineerde op de Spelen even de wind. En goud kan hem amper nog ontgaan.

Rijzig komt hij het water uitgelopen; zijn surfplank draagt hij op het hoofd. Kiran Badloe heeft zojuist met groot machtsvertoon een voorschot genomen op de gouden medaille bij het windsurfen. Op de laatste reguliere dag van het olympische toernooi won hij twee van drie races. Hij is daardoor niet meer in te halen in het klassement. En toch wil hij liever nog niet gefeliciteerd worden. Op de kade van de jachthaven van Enoshima is hij nog heel even voorzichtig: “Ik moet nog één keer starten”, zegt hij ernstig. En dan lachend: “Dit is wel een gaaf gevoel”.

Als Badloe vaart, ziet hij er ontspannen uit. Eén handje aan de giek, de andere losjes aan het ophaalkoord – op die manier kan hij het zeil nog net iets platter op zijn plank krijgen. Hij intimideert er zijn tegenstanders mee, aan Badloe kan niemand zien dat ook hij het surfen soms moeilijk vindt.

Of dat hij verkeerde beslissingen neemt in een race. Het arceert echter ook zijn zelfvertrouwen; in Nederland moest hij immers eerst afrekenen met tweevoudig olympisch kampioen Dorian van Rijsselberghe voordat hij mee mocht doen aan de Spelen.

En nu die naam toch genoemd is: Van Rijsselberghe en Badloe zijn elkaars beste vrienden, al jaren. Toen de jonge Badloe in 2013 als talent aansloot bij de trainingsgroep van de regerend olympisch kampioen had hij nooit gedacht dat ze jaren later elkaars concurrenten zouden worden.

En dat hij Van Rijsselberghe zou afhouden van zijn derde olympische titel in successie. “Echte concurrenten zijn we nooit geworden”, zei Badloe donderdagmiddag in Enoshima. “We vonden onze vriendschap meer waard dan dat.”

En dus keek Van Rijsselberghe vanuit het Amerikaanse Laguna Beach mee naar de beslissende olympische races. En zag hij dat zijn opvolger het op zíjn manier deed: door de concurrentie te verschroeien, ze al voor de laatste race (waarin zelfs dubbele punten te verdienen zijn) op onoverbrugbare afstand te zetten. Ook Van Rijsselberghe had in Londen (2012) en Rio de Janeiro (2016) geen medalrace nodig. Coach Aaron McIntosh begeleidde beide trajecten. In sappig Nieuw-Zeelands: “It has been a pretty good run”.

Toen Badloe met zijn imposante lichaam het Japanse water uitstapte had hij direct zijn beste vriend aan de lijn. “Heel erg fucking gaaf”, zei Van Rijsselberghe.

Aan de waterkant van Enoshima Beach kwam daarmee een einde aan het windsurfen als olympische sport. Het plankzeilen wordt in Parijs in 2024 vervangen door ‘foilen’. Een nog dynamischer soort van surfen, die gebruik maakt van draagvleugeltechniek. Daarmee komt aan de Nederlandse dominantie van de laatste jaren een einde. De laatste drie gouden medailles werden voorafgegaan door een plak van dezelfde kleur in 1984, toen Stephan van den Berg het debuut van het plankzeilen opluisterde met goud.

Zijn opvolger Badloe is daarmee de laatste winnaar ooit. Een man met een blauwe pijl op het hoofd, als verwijzing naar het stripfiguurtje Avatar, die dat ook heeft. Windmeester Avatar kan de wind beheersen. “Dat leek me wel een treffende vergelijking voor hier”, zei Badloe.

Toch lukte het hem op het Japanse water niet helemaal om de wind in zijn macht te krijgen; de omstandigheden waren lastig, nadat een tropische storm de atmosfeer ontregelde. En nadat hij één race werd gediskwalificeerd, kon hij zich weinig fouten permitteren. Dat lukte, waarna hij de wereld donderdag liet zien dat hij met afstand de beste windsurfer van zijn generatie is. In zwaar weer won hij de laatste twee races van de dag.

Zo comfortabel als het eruit zag, was het niet. Badloe: “Er zijn zo veel variabelen, zo veel dingen om rekening mee te houden als je eenmaal op het water ligt. Ik draai daarom steeds een soort bandje in mijn hoofd af. 1. Ik kijk naar de wind, en beslis welke kant ik op wil. 2. Ik let op mijn snelheid en zorg dat mijn materiaal in orde is. 3. Daarna kijk ik naar mijn tegenstanders, om te beslissen of ik moet aanvallen of verdedigen. En dan begin ik opnieuw, steeds weer.”

En zo kwam hij donderdag langzaam in de trance die nodig is om zijn opponenten te elimineren, ze letterlijk de hoop op een goed resultaat te ontnemen. Badloe was in Enoshima, waar de wind in de loop van de dag steeds verder aanzwol, voor even de meester van de wind. En de meester van een sport, die voorgoed van de Spelen zal verdwijnen. Om zijn gouden plak veilig te stellen, moet hij nog één keer het water op, het resultaat in zijn laatste race maakt niets meer uit. Het goud is al binnen. Het feest volgt later, als de uitslag officieel is.

Kiran Badloe hoopt als als ambassadeur van de Dutch Wavemakers jongeren bewust te maken van het wereldwijde plasticprobleem in de oceanen.

Om u deze content te kunnen laten zien, hebben wij uw toestemming nodig om cookies te plaatsen. Open uw cookie-instellingen om te kiezen welke cookies u wilt accepteren. Voor een optimale gebruikservaring van onze site selecteert u "Accepteer alles". U kunt ook alleen de sociale content aanzetten: vink hiervoor "Cookies accepteren van sociale media" aan.

Op alle verhalen van Trouw rust uiteraard copyright. Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@trouw.nl. © 2022 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden