Door Jonathan Chadwick Voor MailonlineGepubliceerd: 06:49 EDT, 26 april 2022 |Bijgewerkt: 06:49 EDT, 26 april 2022Ziekteverwekkende parasieten zouden in de oceanen kunnen stromen en mensen en dieren in het wild kunnen infecteren nadat ze een ritje hebben gemaakt op microplastics, waarschuwt een nieuwe studie.In laboratoriumtests ontdekten Californische experts dat drie verschillende ziekteverwekkers zich hechten aan oppervlakken van microplastics: kleine stukjes plastic met een diameter van minder dan 5 mm.Deze ziekteverwekkers vormen een biofilm - een slijmerige laag gemaakt van een gemeenschap van microben - waardoor ze uiterst veerkrachtig zijn tegen ruw water.Door te 'liften' op microplastics kunnen schadelijke microben zich over de oceaan verspreiden en op plaatsen komen waar een landparasiet normaal gesproken nooit zou worden gevonden.Dit kan er uiteindelijk toe leiden dat vis en zeevruchten besmet raken en mogelijk mensen besmetten wanneer ze voor consumptie worden gevangen, waarschuwen experts.In laboratoriumtests ontdekten Californische experts dat drie verschillende ziekteverwekkers zich hechten aan oppervlakken van microplastics.Afgebeeld is een stuk microplastic getoond onder een microscoop met biofilm (fuzzy blue) en T. gondii (blauwe stip) en Giardia (groene stip) pathogenenMicroplastics zijn kleine stukjes plastic met een diameter van minder dan 5 mm, onzichtbaar voor het blote oog.Microplastics en andere veel grotere stukken plastic (foto) vervuilen natuurgebieden en waterlopen (bestandsfoto)De nieuwe studie werd uitgevoerd door experts van de University of California, Davis, en gepubliceerd in het tijdschrift Scientific Reports.Microplastics zijn kleine plastic deeltjes kleiner dan 5 mm, niet groter dan een rijstkorrel.Ze hebben wateren verontreinigd die zo afgelegen zijn als Antarctica en zelfs sneeuw op de Mount Everest.Onderzoekers van UC Davis hebben aangetoond dat door te liften op microplastics ziekteverwekkers zich door de oceaan kunnen verspreiden en plaatsen kunnen bereiken waar een landparasiet normaal nooit zou worden gevonden.Plastic maakt het op verschillende manieren gemakkelijker voor ziekteverwekkers om het zeeleven te bereiken, afhankelijk van of de plastic deeltjes zinken of drijven, aldus de onderzoekers.Microplastics die langs het oppervlak drijven, kunnen lange afstanden afleggen en ziekteverwekkers ver van hun bronnen op het land verspreiden.Ondertussen kunnen plastic dat zinkt ziekteverwekkers concentreren op de bodem van de oceaan, waar filtervoedende dieren zoals zoöplankton, mosselen, mosselen en oesters leven - die door mensen worden gekweekt voor consumptie.'Als er plastic in wordt gegooid, worden ongewervelde dieren voor de gek gehouden', zegt studieauteur Karen Shapiro, universitair hoofddocent aan de UC Davis School of Veterinary Medicine.'We veranderen natuurlijke voedselwebben door dit door mensen gemaakte materiaal te introduceren dat ook dodelijke parasieten kan introduceren.'Het is gemakkelijk voor mensen om plasticproblemen af ​​te doen als iets dat er voor hen niet toe doet, zoals: "Ik ben geen schildpad in de oceaan; ik zal hier niet in stikken".'Maar als je eenmaal over ziekte en gezondheid begint te praten, heb je meer kracht om verandering door te voeren.Microplastics kunnen namelijk ziektekiemen verplaatsen en die komen in ons water en ons voedsel terecht.'Een stukje microplastic vezel en ziekteverwekkers met biofilm (fuzzy blue).De getoonde pathogenen zijn T. gondii (blauwe stip) en Giardia (groene stip)Toxoplasma gondii : Infecteert soorten warmbloedige dieren, inclusief mensen, en veroorzaakt de ziekte toxoplasmose, gevangen uit de poep van geïnfecteerde katten of geïnfecteerd vlees.Cryptosporidium : Kan worden aangetroffen in water, voedsel, aarde of op oppervlakken of vuile handen die besmet zijn met de uitwerpselen van mensen of dieren die besmet zijn met de parasiet.Veroorzaakt de diarreeziekte cryptosporidioseGiardia : Gevonden op oppervlakken of in grond, voedsel of water dat besmet is met poep van besmette mensen of dieren.Veroorzaakt de diarreeziekte Giardiasis.Volgens Shapiro en collega's is hun studie de eerste die microplastics in de oceaan verbindt met ziekteverwekkers op het land.Er zijn drie pathogenen onderzocht – Toxoplasma gondii, Cryptosporidium en Giardia – die allemaal zowel mens als dier kunnen infecteren.Samen worden de bestudeerde ziekteverwekkers door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) erkend als onderschatte oorzaken van ziekte door de consumptie van schelpdieren en worden ze overal in de oceaan aangetroffen.Voor het onderzoek hebben de auteurs laboratoriumexperimenten uitgevoerd om te testen of de geselecteerde ziekteverwekkers kunnen 'associëren' met kunststoffen in zeewater.In deze context verwijst het woord 'associate' naar het vermogen van de ziekteverwekkers om zich aan de plastic oppervlakken te hechten en door het plastic te worden gedragen - in feite 'liften', alsof ze op een kleine surfplank rijden.Voor de experimenten gebruikten de onderzoekers twee verschillende soorten microplastics: polyethyleen microbeads en polyester microvezels.Microbeads worden vaak aangetroffen in cosmetica, zoals exfolianten en reinigingsmiddelen, terwijl microvezels in kleding en visnetten zitten en door experts vaak worden gedefinieerd als een subgroep van microplastics.Piekerige microvezeldeeltjes komen veel voor in de wateren van Californië en zijn gevonden in schaaldieren.Emma Zhang, eerste auteur van de studie die microplastics en ziekteverwekkers in de oceaan verbindt, werkt in het laboratorium van de University of California, Davis.Wegwerpkoffiekopjes werpen biljoenen microscopisch kleine plastic deeltjes in je drankje, blijkt uit een onderzoek.Amerikaanse onderzoekers analyseerden bekers voor warme dranken voor eenmalig gebruik, gecoat met polyethyleen met lage dichtheid (LDPE) - een zachte flexibele plastic film die vaak wordt gebruikt als waterdichte voering.Ze ontdekten dat wanneer deze kopjes worden blootgesteld aan water van 100 ° C (212 ° F), ze biljoenen nanodeeltjes per liter in het water afgeven.Lees meer: ​​Wegwerpkoffiekopjes werpen TRILJOENEN microscopisch kleine plastic deeltjes afDe wetenschappers ontdekten dat er meer parasieten aan microvezels hechtten dan aan microbeads, hoewel beide soorten plastic landpathogenen kunnen dragen.Resultaten suggereren dat microplastische deeltjes die een groter oppervlak van biofilms vormen, waarschijnlijker geassocieerd worden met ziekteverwekkers in zeewater.Verder onderzoek is nodig om inzicht te krijgen in hoe plastic type, vorm en grootte de vorming van biofilms en de daaropvolgende interacties met pathogenen beïnvloedt.Hoewel er slechts naar drie ziekteverwekkers is gekeken, heeft eerder onderzoek aangetoond dat ze 'persistent zijn in zeewater' en 'wereldwijd veelvoorkomende verontreinigingen zijn van commerciële schelpdieren'.T. gondii, een parasiet die alleen in de uitwerpselen van katten voorkomt, heeft veel oceaansoorten besmet met de ziekte toxoplasmose.UC Davis en zijn partners hebben een lange geschiedenis van onderzoek dat de parasiet in verband brengt met sterfgevallen door zeeotters.Het heeft ook ernstig bedreigde dieren in het wild gedood, waaronder Hectors dolfijnen en Hawaiiaanse monniksrobben.Bij mensen kan toxoplasmose levenslange ziekten veroorzaken, evenals ontwikkelings- en voortplantingsstoornissen.Ondertussen veroorzaken Cryptosporidium en Giardia gastro-intestinale aandoeningen en kunnen ze dodelijk zijn bij jonge kinderen en mensen met een aangetast immuunsysteem.Studie co-auteur Chelsea Rochman, een expert op het gebied van plasticvervuiling en assistent-professor ecologie aan de Universiteit van Toronto, zei dat er verschillende manieren zijn waarop mensen kunnen helpen de effecten van microplastics in de oceaan te verminderen.Ze merkt op dat microvezels vaak in wasmachines worden afgestoten en via afvalwatersystemen in waterwegen kunnen komen.'Dit werk toont het belang aan van het voorkomen van bronnen van microplastics in onze oceanen', zegt Rochman.'Mitigatiestrategieën omvatten filters op wasmachines, filters op drogers, bioretentiecellen of andere technologieën om regenwater te behandelen, en beste managementpraktijken om het vrijkomen van microplastics uit de plasticindustrie en bouwplaatsen te voorkomen.'In maart 2022 onthulden wetenschappers voor het eerst microplastics in menselijk bloed.Later in het jaar werden ze ook voor het eerst in levende menselijke longen gevonden.Daarvoor waren ze al gevonden in de hersenen, de darmen, de placenta van ongeboren baby's en de ontlasting van volwassenen en zuigelingen.Een studie uit 2019 heeft al gesuggereerd dat mensen per jaar onbedoeld tienduizenden microplastic deeltjes consumeren.Een WWF-rapport, ook gepubliceerd in 2019, suggereerde dat we allemaal onbedoeld genoeg plastic binnenkrijgen om elke zes maanden een ontbijtgranenkom (125 gram) te vullen.Met dit consumptietempo zouden we in een tijdsbestek van tien jaar 2,5 kg plastic kunnen eten, wat ongeveer hetzelfde is als een standaard reddingsboei.Het is ook bekend dat microplastics infiltreren in het voedsel dat we eten (inclusief verse zeevruchten en vissticks), waterbronnen, de lucht en zelfs in de sneeuw op de Mount Everest.Naar schatting is sinds de jaren vijftig meer dan 70 miljoen ton microplastics in de oceanen gedumpt als gevolg van industriële productieprocessen.De onderstaande opmerkingen zijn niet gemodereerd.De standpunten die in de inhoud hierboven worden uitgedrukt, zijn die van onze gebruikers en komen niet noodzakelijk overeen met de standpunten van MailOnline.We accepteren geen reacties meer op dit artikel.Bewakingsvideo onthult dat de 6-jarige jongen uit Connecticut, die ernstige brandwonden opliep tijdens het spelen met een bal ondergedompeld in benzine, GEEN slachtoffer was van pestkoppen, zoals zijn moeder zei: ouders hebben $ 500.000 ingezameld op GoFundMe met de bewering dat hij het doelwit wasGepubliceerd door Associated Newspapers LtdOnderdeel van de Daily Mail, The Mail on Sunday & Metro Media Group