De Groene Amsterdammer

2022-06-18 15:51:20 By : Mr. Quinn Wang

Groene.nl gebruikt cookies om het websitegebruik geanonimiseerd te analyseren en noodzakelijke functionaliteiten zoals inloggen mogelijk te maken. Groene.nl gebruikt geen cookies voor advertenties en deelt geen informatie met adverteerders of social media platformen. Meer informatie is beschikbaar in onze privacy- en cookieverklaring.

15 juni 2022 – verschenen in uit nr. 24

In een bruingele Amerikaanse pick-up rijdt Jorrit Linders door de Noord-Brabantse weilanden. De ramen zijn geopend. Een achterstevoren gedragen pet houdt zijn haren nonchalant bij elkaar. Net Californië, maar in de achterbak ligt geen surfplank, maar een drone.

Naast een voormalige varkensstal, in een grote omgebouwde schuur, staat een handjevol mannen te werken. Ze hebben alles hier eigenhandig gemaakt. Tussen het koffiezetapparaat en de toiletten staat een fitnessbench, oude bioscoopstoelen staan aan een lange chique tafel, een crossmotor leunt tegen de muur. Net een mancave, maar dan wel een waarin hard wordt gewerkt.

Niet alleen de pick-up van Linders doet denken aan de Amerikaanse westkust. Ook hoe zijn bedrijf, Acecore Technologies, tot stand is gekomen, heeft wat weg van de ‘garage start-ups’ in Silicon Valley. ‘Al van jongs af aan vond ik alles wat draaide en geluid maakte gaaf. Grasmaaiers, brommers, motors, alles. Dat is nooit veranderd’, zegt Linders. Er klinkt geen corporaal gebral van Delftse of Eindhovense TU-alumni, Linders heeft werktuigbouwkunde gestudeerd aan de mbo in Veghel. De meeste werknemers komen uit de buurt. ‘Ik had de theoretische kant op kunnen gaan, maar ik vind het interessanter om met mijn handen te blijven werken en mijn creativiteit kwijt te kunnen in techniek.’

Hij koos voor de drones. Na het zien van een YouTube-filmpje waarin een exemplaar van Acecore met windkracht 9 koppig boven het strand in Scheveningen blijft vliegen, nam de Koninklijke Marine contact op met het bedrijf. Of ze eens koffie wilden drinken. ‘Ik schaamde me een beetje’, zegt Linders. ‘Het was een chaos bij ons. Alles ging door elkaar, het tapijt zat vol olievlekken, destijds hadden we nog een bij elkaar geraapt koffiehoekje.’ Maar het bruiste ook toen al. ‘Ze waren meteen verkocht.’

Nog voor de inval van Oekraïne had de Koninklijke Marine tien Acecore-drones aangeschaft om inspectievluchten mee uit te voeren. Dat lijkt slechts het begin. Na jarenlang bezuinigen op defensie is in Den Haag het politieke tij gekeerd. De Navo-norm wordt niet langer door het kabinet weggewuifd. In plaats daarvan komt er structureel vijf miljard euro bij.

‘Vanaf dag één van de oorlog wist ik het al: er gaat meer geld komen’, zegt Linders. Hij komt amper boven het bekende gezoem van de drone-propellers uit, want ze hangen zelfs aan het plafond: oude prototypes die omgebouwd zijn tot lampen. ‘Het is gaaf en bijzonder dat een van onze drones al in Oekraïne heeft geopereerd. We hebben veel samengewerkt met een Amerikaans bedrijf dat met stralingsmeters radioactieve en chemische stoffen uit de lucht kan pikken. Met zo’n stralingsmeter heeft onze drone helpen controleren of er geen gevaarlijke stoffen zijn vrijgekomen na een Russische beschieting op een Oekraïense kerncentrale’, vertelt hij trots.

Sinds der eerste Russische kruisraketten op 24 februari 2022 neerdaalden op Kiev wordt de aanval op Oekraïne een historisch keerpunt genoemd. Maar wat er dan veranderd is? Aan de hand van tien grote en kleine hoofdrolspelers (plus één Risk spelende ex-generaal) maakt De Groene Amsterdammer voor het eerste de balans op.

In Nederland gaat samenwerken met defensie traag, legt Linders uit. ‘Ze werken niet efficiënt en ze klagen er allemaal over. Jarenlang werd er bezuinigd, het is een rommeltje. Nu lijken ze bij defensie te zijn wakkergeschud. Ze gaan innoveren, ze gaan eindelijk mee.’ Volgens Linders is het realistisch dat binnen drie jaar vijftig Acecore-toestellen bij de marine staan. Met de landmacht zijn ze nu ook in gesprek.

Gaat hij zijn drones ook zelf bewapenen? ‘Nee’, zegt Linders, ‘dat zorgt voor te veel koppijn.’ Van schaamte om voor defensie te werken is desondanks geen sprake. De jaren waarin de ooit florerende Nederlandse militaire industrie in het verdomhoekje zat, zelfs voor beleggers, zijn voorbij. ‘Op het moment dat het erop aankomt, wil je toch kunnen helpen om je land te verdedigen.’

De Groene Amsterdammer is sinds 1877 het weekblad voor onafhankelijke, kritische en betrokken denkers. Lees en steun De Groene nu 10 weken voor €15. Het proefabonnement stopt automatisch.

Bent u al abonnee? Log in.

Lees en steun De Groene Amsterdammer nu 10 weken voor maar €15. Lees en steun